Voor ik aan deze blog begon had ik een paar zaadjes in mijn handen. Mijn talenten. Ik wist dat ze konden uitbloeien tot een paar prachtige planten. Planten waar ik anderen ook weer mee kon helpen om hun planten te laten groeien.

Maar ik wist alleen niet goed waar en wanneer ik deze zaadjes moest zaaien. Toen ik een jaar of 18 was heb ik het geprobeerd tijdens de PABO, maar dat was niet de juiste plek. Het didactische deel, het ontwerpen van lessen en leren hoe mensen leren vond ik erg interessant. Kinderen vind ik ook erg leuk, maar 25 kinderen 5 dagen in de week was niet mijn ding. Daarom ben ik gestopt en ben ik de zaadjes een tijdje vergeten.

Tot ik ze vorig jaar weer vond tijdens een zoektocht naar wat ik nou eigenlijk wilde gaan doen in mijn leven. Waar was ik goed in? Ik zag de zaadjes en wist dat ik het nogmaals moest proberen. Via een collega vond ik de juiste vruchtbare grond om mijn zaadjes te zaaien. En de opleiding Opleidingskunde helpt me daarbij op weg.

Voor mij is ontwikkeling en leren net zo belangrijk als ademen. Net zo noodzakelijk. Ontwikkeling en/of leren is voor mij vooruitgang. Je leert jezelf kennen. Je leert je medemensen kennen. Je leert je wereld kennen. Als ik dit omzet naar een visie kom ik op het volgende:

Leren is een intrinsieke levensbehoefte van de mens waarbij iedereen op zijn eigen manier leert zodat we samen de vooruitgang van de mensheid doorzetten.

Leren is voor mij niet iets wat je af en toe even doet. Je leert elke dag, bewust en onbewust. Het leven staat voor mij gelijk aan leren. Leren = leven en Leven = leren.

Er zijn een aantal kernwoorden in mijn visie die ik verder graag wil toelichten. Ik vind beelden altijd belangrijk om een visie goed over te kunnen brengen en daarom zal nu eerst het leren in een brede context toelichten aan de hand van een tuin. Vervolgens komen de kernwoorden aan bod die tevens de voorwaarden scheppen voor mijn visie.   

De tuin

Leren vindt plaats in een bepaalde setting/ omgeving. Als ik aan een leerlandschap denk dan zie ik een prachtige tuin voor me. Deze tuin heeft de vruchtbare aarde waarin alle planten en bloemen in harmonie groeien. Er is samenwerking tussen de verschillende planten. Er vliegen vlinders, bijen en vogels in de tuin die zorgen voor kruisbestuivingen van kennis. Er groeien bomen die voor schaduw zorgen voor planten die dat nodig hebben. Samen zorgen we ervoor dat de tuin in leven blijft en dat alles bloeit en groeit.

Iedereen is zelf verantwoordelijk voor het zaaien van zijn zaadjes. Niet iedereen heeft meteen groene vingers. Gelukkig zijn er altijd meerdere tuinmannen/-vrouwen in de tuin aan het werk om elkaar helpen bij het tuinieren. Iemand die al veel ervaring heeft kan een ‘groentje’ helpen. Ook zijn er verschillende gereedschappen die gebruikt worden. Er is ruimte om te experimenteren en nieuwe plantsoorten te ontwikkelen.

Kortom de tuin bruist van het leven. Door de veelzijdigheid van alle planten en bloemen is het er nooit saai. De planten en bloemen hebben elkaar nodig om te overleven en in de vruchtbare aarde zijn we allemaal via de wortels met elkaar verbonden.

Kernwoorden

Om deze prachtige tuin te laten bloeien zijn er een aantal voorwaarden om het optimaal te laten slagen. Aan de hand van een aantal kernwoorden probeer ik deze uit te leggen. Deze uitleg kan je lezen in het document visie op leren.